نام : گلدفیش
خصوصیات فیزیکوشیمیایی تکثیر : دما = 25- 18 درجه سانتیگراد – PH = 6.6
تانک تکثیر : حداقل 80 لیتر
تشخیص جنسیت : تنها جنسیت گلدفیش های بالغ ( حداقل یک ساله ) قابل تشخیص است و بیش تر علائم در زمان جفت خوردن آنها و تکثیر مشخص می شود که معمولاً در فصل بهار است . اما به طور عمومی نرها و ماده ها تفادوت هایی دارند که به صورت زیر است :
نر ها : بیش تر گلدفیش های نر یک برجستگی ( پوشش لایه ای ) روی دستگاه تنفس خود دارند و باله هایشان برجسته و تیزتر از باله های ماده هاست . ( به خصوص باله های زیرین )
ماده ها : جثه و شکم ماده ها از نرها بزرگتر است و بدن ماده ها گردتر است . ضمن اینکه زمان بالغ شدن ماده ها شکمشان کمی متورم شده و مخرجشان از نر بزرگتر می شود .
تذکر : چون گلدفیش ها گونه های مختلفی دارند ، ممکن است تشخیص جنسیت در بعضی گونه ها مشکل باشد ، ولی در حالت کلی تفاوت نر و ماده در مخرجشان است که در شکل زیر آمده است :
نحوه تکثیر : گلدفیش ها را هم در تانک و هم در حوضچه می توان تکثیر کرد ، ولی تکثیر آنها در حوضچه راحت تر صورت می گیرد .
اما در زمان بلوغ آنها علائمی برای جفت گیری وجود دارد که بصورت زیر است :
علائم جفت گیری : در زمان جفت گیری دهان و مخرج ماده از نر بزرگتر شده و دائماً گلدفیش نر ، گلدفیش ماده را تعقیب کرده و با شکم و دهان به مخرج ماده فشار وارد می کند . و در این حالت روی لایه ی موجود در دستگاه تنفس نرها لکه های سفیدی مشاهده می شود .
در زمان تخم ریزی تعقیب و گریز آنقدر ادامه می یابد تا گلدفیش ماده خسته شده و شروع به تخم ریزی کند . در این حالت ماده بین 500 تا 1000 تخم می گذارد که می توان با قرار دادن گیاهان انبوه در تانک ، تخم ها را از دسترس او خارج کرد .
پس از هر بار تخم ریزی ، گلدفیش نر بلافاصله اسپرم خود را در آب پراکنده کرده و ابری از اسپرم می سازد که بیش تر تخم ها بارور می شوند . بعد از 3 تا 9 ساعت تخم ریزی و تعقیب و گریز پایان می یابد که در این زمان باید والدین را از تانک جدا کرد تا تخم ها خورده نشوند . ضمناً در تانک یک فیلتر با فشار ملایم قرار داده و هوادهی کامل به تانک صورت گیرد . دمای تانک آنها باید ثابت باشد تا تخم ها بیمار نشوند .
شما باید از تخم ها مراقبت کرده ، چون به راحتی قارچ گرفته و به رنگ سفید در می آیند ( تخم های شفاف سالم و بارور شده اند . ) و باید آنها را از تانک خارج کرده تا بیماری به سایر تخم ها منتقل نشود .
بعد از 4 روز بچه ها از درون تخم ها قابل مشاهده هستند که در کل پس از 7 روز بچه ها از تخم ها خارج شده و بین گیاهان پناه می گیرند .
اما تا سه روز نیازی به تغذیه ی بچه ها نیست و آنها از کیسه ی چربی زیر شکم که حاوی محتویات زرده ی تخم است ، تغذیه می کنند و بعد از تمام شدن کیسه ی چربی نیاز به تغذیه دارند . در این مورد می توانید از غذاهایی مثل تخم میگوی زنده یا غذاهای پودر شده مثل تخم میگوی منجمد ، پولکی ریز و کرم قرمز استفاده کرد .
